Een mooie opbeurende blog om het blogseizoen goed van start te laten gaan. Dat was het plan. Bloggen is er sinds de zomer niet van gekomen. De zomer zelf was zakelijk gezien bar en boos, het ligt normaal al stil, maar nu nog wat extra door langzame besluitvorming en weinig geld (lees crisis) voorhanden. Maar na de zomer trok het gelukkig weer flink aan. En in m’n werk als voorganger waren het trouwlustige stellen die m’n tijd en aandacht innamen; feestjes, maar nog geen blog.
De laatste weken kom ik overal crisis tegen op papier en in gesprekken. Natuurlijk, het is geen nieuw thema en speelt al jaren. Maar er zijn van die momenten dat je het gewoon meer hoort en dat het doorbreekt in je netwerk. Los van commotie rond Prinsjesdag, begon het voor mij met dit artikel van onheilsprofeet Joris Luyendijk. Het gaat volgens hem helemaal fout. De instanties die de crisis moeten oplossen zeggen blind te vliegen en geen idee te hebben. Een nieuwe, ergere financiële crisis staat mogelijk nog te wachten die een chaos veroorzaakt die niet te overzien valt.
Het grote verhaal van de crisis. Abstract.
Maar ook zo veel persoonlijke verhalen over crisis.
Bij de APK-keuring in de garage op maandagmorgen verhalen over jeugd die moeilijk aan het werk komt. In het weekend verhalen over te hoge werkdruk door ontslagreeksen die weer eigen problemen veroorzaakt of mensen die gewoon zonder werk zitten. Of veel te vroeg onverwacht zeer ernstig ziek worden.
Wat de oplossing is voor dit alles? Wat ik veel om me heen zie, op grote en kleine schaal, is reacties in de trant van: ‘suck it up’. Koortsachtig zoeken naar manieren om met crises te dealen. Never give up. Niet je zwakheid tonen, maar liever je zelf groot houden of de crisis negeren. Ik geloof er niet zo in. Vanmorgen tijdens een moment met collega’s keken we naar deze toespraak die een alternatief biedt in deze volgorde: je klacht over crises laten klinken (waar en bij wie kan dat eigenlijk?), je hebben en houden overgeven in handen van God en beseffen dat er meer speelt dan je eigen persoonlijk agenda, concrete (hulp)vragen stellen aan God en verlichting vinden in Liefde met een hoofdletter: God zelf.
Is het toch nog een opbeurende blog geworden.