Vaak mopper ik op wéér een speciale dag en velen met mij. Het bekendste voorbeeld is misschien wel de dag voor de secretaresse (19 april). Waarom op één dag aardig doen voor je secretaresse en niet gewoon alle dagen? Of neem de dag voor de schoonmaker (15 juni), de dag voor linkshandigen (13 augustus) of de dag voor roodharigen (2 september). Of ook zo’n lekkere dag, zeker in het kader van de huidige zwarte-pieten-discussie, negerdag op 9 maart. Bekijk de hele lijst hier. Kennelijk zijn er allerlei groepen die een speciale dag nodig hebben. Maar het punt van kritiek is juist dat er in theorie geen dagen nodig zouden moeten zijn om voldoende aandacht te krijgen voor je problemen of om een keer complimenten uit te delen.
In oktober deed ik mee aan de Micha-dag, een jaarlijkse zondag in oktober, waarop in kerken wordt stil gestaan bij armoede en onrecht. De naam is geïnspireerd op de bijbelse figuur Micha die te keer gaat tegen het onrecht in zijn tijd. Zijn teksten klinken als deze: ‘Wee hun die kwaad in de zin hebben. Ze maken zich meester van mensen en hun eigendom. De leiders spreken recht in ruil voor geschenken.’ Als je mij zou vragen om er een speciale dag van te maken, zou mijn eerste idee zijn om er een dag tegen onrecht van te maken. Maar het is mooier om het positief te formuleren: een dag voor gerechtigheid.