n een serie over Amstelveen blog ik over allerlei zaken die tegenkom in mijn kennismaking met de stad. Amstelveen is zowel de plek waar ik ga wonen als ook de plek waar ik werk voor de Stadshartkerk. Deze keer gaat het over een andere kant van Amstelveen, die wat minder (graag) belicht wordt.
Na de blogs over koffie en Amstelveners vroeg ik me af waarover de volgende blog moest gaan. Het Stadshart met de vele winkels of iets met cultuur? De indruk die je krijgt van Amstelveen in een kennismaking is dat Amstelveen een welvarende stad is. Een blik op de gemeentelijke website leert je dat je er prima kunt winkelen, dat er nu ruim 80000 inwoners zijn en dat Amstelveen eigenlijk erg groen is. Je hoort altijd over de grote populatie buitenlanders, die echter vooral bestaan uit expats. In Facts en Figures over 2011-2012 vind je nog meer lofzang op Amstelveen.
Een andere kant van Amstelveen heb ik met eigen ogen gezien op een woensdag in augustus. In het kader van voorbereiding van deze toespraak over armoede, nam ik contact op met deVoedselbank van Amstelveen. De Stichting Voedselbank Amstelveen zet zich in voor huishoudens die niet meer in staat zijn om in hun dagelijkse voeding te voorzien. In de afgelopen maanden is het aantal gezinnen dat die hulp echt nodig heeft, verdubbeld van 27 naar 52 Amstelveense gezinnen momenteel. En naar hoeveel zal het gaan gezien de crisis? Een andere kant die ik nog niet kende van Amstelveen.
Samen met Roelien viel ik nogal in de boter toen we voor de eerste keer langskwamen om te helpen. Eerst vulden we samen met een aantal super aardige en toegewijde vrijwilligers de bakken voor 1,2,3,4 en 6 of meer personen met voedsel. Voedsel dat tegen de datum aanzit (of er niet goed uitziet, niemand koopt het..) of over is gebleven bij supermarkten en wat gekocht is met behulp van donaties. Ondertussen kwam Sadet Karabulut van de SP (tweede kamer) langs met een aantal partijleden. Ik vroeg me af waarom ze kwamen en samen met wat anderen gaf het een onderbuikgevoel. Maar .. ze waren er wel en ze staken de coördinator van de Voedselbank Amstelveen met een heerlijke taart en dankwoord een spreekwoordelijk hart onder de riem. Het deed zichtbaar goed. Foto. Uiteraard ga ik hier niet schrijven over de mensen die vervolgens kwamen om de bakken met voedsel over te hevelen naar hun tassen en trolleys. De gezichten spraken boekdelen in vorm van dankbaarheid en schaamte.
Voor de sceptici: tijdens een kop koffie heb ik gehoord hoe mensen worden toegelaten of juist afgewezen bij de Voedselbank. Van een ieder die voedsel krijgt, wordt ook verwacht dat hij/zij die hulp gebruikt om bijvoorbeeld schulden af te lossen of de financiële situatie te verbeteren. Daarop wordt gecontroleerd en zo nodig wordt er verwezen naar instanties die kunnen helpen.
Al met al een leerzame en interessante middag. Schrijnend, maar ook wel weer supergaaf dat er mensen zijn die zich hier belangeloos voor inzetten en er zijn voor hun medemens.